Gabriela Kryk – Samokształcenie w edukacji wczesnoszkolnej

Pomysł opracowania książki o samokształceniu w edukacji wczesnoszkolnej uważam za bardzo trafny. Problematyka pracy jest głęboko osadzona w kontekście cywilizacyjnych i kulturowych wyzwań XXI wieku, wyzwań których podjęcie i realizacja, już u swych podstaw, wymaga edukacyjnie rozwiniętych jednostek i społeczeństw. Oznacza to, iż nie wystarczają już proste, przystosowawcze umiejętności uczenia się, że potrzebne jest opanowanie - tak przez jednostki, jak i grupy społeczne - systemów wiedzy i umiejętności nadających sens i kierunek samodzielnemu radzenie sobie z otaczającą rzeczywistością informacyjną. Bardzo dobrze ujmuje te potrzeby oraz wskazuje kierunki przemian edukacji i myśli o edukacji rozdział I. Opracowany na podstawie bogatej literatury jest znakomitym przewodnikiem dla chcących poznać teoretyczne podłoże badań nad autoedukacją: wskazuje na problemy i główne myśli z nimi związane oraz literaturę. Rozdział II jest ukierunkowany na analizę istoty zintegrowanej edukacji wczesnoszkolnej i procesu propedeutycznego. Napisany ze znawstwem, z odwołaniem się do aktualnej literatury, określa problemy bezpośrednio związane z podjętymi i przeprowadzanymi badaniami. Rozdział IV zawiera analizy i interpretacje zgromadzonych materiałów. Sposób wiązania ze sobą poszczególnych zagadnień oraz ich interpretacje nawiązujące do literatury przedmiotu uważam za interesujące i wyróżniające. Z prezentowanych wypowiedzi osób badanych wyłania się obraz edukacji wczesnoszkolnej ze wskazanymi brakami w zakresie samokształcenia. Poznawczo wartościowym jest także podrozdział dotyczący środowiska rodzinnego i jego wpływu na samokształcenie. (Z recenzji)