Kazimierz Frączek
Meditatio Mortis. Człowiek w przestrzeni odwróconej. Ku przekroczeniu paradygmatu końca. Kazimierz Frączek – Malarstwo 2007-2012
Wydawnictwo PWSZ w Raciborzu 2012
„Jednym z najtrudniejszych doświadczeń człowieka jest myśl o własnej skończoności. Wielowiekowa refleksja nad skończonością ludzkiej egzystencji szczególny wyraz uzyskała w filozofii B. Pascala, który pisze: Niechaj człowiek, wróciwszy do siebie, zważy, czym jest w porównaniu do tego, co istnieje, niechaj spojrzy na się jak na coś zabłąkanego w tym zakątku przyrody i niechaj z tej małej celi, w której go pomieszczono (mam na myśli wszechświat), nauczy się oceniać ziemię, królestwa, miasta i samego siebie. Czym jest człowiek w nieskończoności„.
„Meditatio Mortis. Człowiek w przestrzeni odwróconej. Ku przekroczeniu paradygmatu końca. Kazimierz Frączek – Malarstwo 2007-2012”
Doświadczenie pisania ikon pozwoliło mi spojrzeć na przestrzeń w innym świetle. W twórczości podejmuję kwestię perspektywy odwróconej jako tej rzeczywistości, która przekracza granice. Ujęta w ten sposób rzeczywistość wywraca świat „na nice” pozwala zobaczyć, jak ujmuje to Czesław Miłosz, „podszewkę świata”, „drugą przestrzeń” – tę, która na pierwszy rzut oka jest dla nas niewidzialna.
dr Kazimierz Frączek
„Niewątpliwie drewno i deska stają się we współczesnej antropologii przedmiotu metaforami zamknięcia, czego dopełnienie odnajdujemy w kolejnej figurze deski – skrzyni Już sama trygonometria deski pozwala widzieć ją nie tyle jako figurę geometryczną, ale właśnie jako bryłę. Wspomniałem już łóżko czy trumnę, które poprzez kulturowe odczytania wskazują typową dla drewnianej przestrzeni formę zamkniętą.”
Dystrybucja
Publikacja dostępna jest w Bibliotece PWSZ w Raciborzu
